ทันทีที่ทั้งสองมาถึงห้องของจินยอง
แจบอมไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง
เขาดันร่างของจินยองติดกับกำแพงและมอบจูบที่แสนร้อนแรงให้กับอีกคน
บดขยี้และขบกัดเสียจนจินยองรู้สึกเจ็บ แต่เขากลับยอมให้อีกคนทำตามที่ใจต้องการ
เขารู้ดีว่ารสนิยมเรื่องเซ็กซ์ของแจบอมเป็นยังไง
เสื้อสูทราคาแพงของจินยองถูกถอดออกและขว้างทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ
เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกสวมใส่อยู่บนกายบางกลับถูกกระชากอย่างแรงจนราวดุมหลุดทั้งแผง
แจบอมโน้มกายเข้าหาและขบกัดที่ไหล่บางเสียจนเป็นรอยฟันก่อนจะดูดแรงๆจนเป็นรอยช้ำม่วง
ความเจ็บที่แจบอมสร้างไว้บนตัวของจินยองกลับทำให้จินยองรับรู้ว่าแจบอมกำลังมีความสุข
มือบางสอดเข้ากลุ่มผมดำสลวยของอีกคนก่อนจะขยุ้มเบาๆราวกับระบายความเจ็บที่ได้รับ
แจบอมถอดเสื้อสูทของตัวเองทิ้งและอุ้มร่างบางของคนรักไปที่ห้องนอน
เขาวางอีกคนลงบนเตียงและถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองทิ้ง
เผยให้เห็นอกกว้างและกล้ามเนื้อที่แข็งแรง
จินยองไม่ได้สัมผัสร่างกายนี้มานานกว่าเดือน
เขายกกายขึ้นและคล้องคออีกคนให้กดจูบลงบนปากอิ่มที่ยังเจ็บอยู่ไม่น้อย
แต่เขากลับเรียกร้องหาสัมผัสที่อีกคนมอบให้
“แจบอม..ผมคิดถึงคุณ”
“ผมก็คิดถึงคุณใจจะขาดแล้ว”
กางเกงสแล็กตัวบางถูกถอดออกโดยคนที่อยู่ด้านบน
แจบอมถอดกางเกงตัวเองออกเช่นกัน เขารื้อหาของสำคัญในกระเป๋าเงินของเขา
แต่จินยองกลับรั้งใบหน้าหล่อให้หันกลับมามองตน
แววตาที่ราวกับเชิญชวนทำให้แจบอมต้องชะงัก
“ไม่ต้องใส่ถุงก็ได้”
“แต่คุณบอกว่ามัน..”
“วันนี้ผมอยากรับความรู้สึกทั้งหมดของคุณ”
จบประโยค
ร่างบางก็ล้มตัวลงนอนราบกับเตียงและอ้าขาออกเล็กน้อยราวกับกำลังยั่วยวนเขา
แจบอมโน้มกายเข้าหาและกดจูบปากอิ่มอย่างนึกหมั่นเขี้ยว ไม่มีการเบิกทาง
ไม่มีคำว่าเล้าโลม
แจบอมสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองเข้าใส่จินยองอย่างแรงเสียจนอีกคนร้องไม่ออก
ร่างใหญ่รั้งเอวบางให้เข้ามาใกล้และเริ่มขยับกายอย่างเอาแต่ใจ
เซ็กซ์ที่ราวกับสัตว์ป่า
ไร้ความอ่อนโยนและราวกับไม่มีความรักแต่กลับทำให้คนทั้งสองมีความสุข
จินยองจิกเจ็บลงบนแขนของแจบอมพร้อมครวญครางด้วยความเจ็บที่ผสมปนเปไปด้วยความเสียวซ่าน
ร่างใหญ่ที่ถาโถมกายเข้าหาร่างเล็กอย่างบ้าคลั่งกลับทำให้จินยองชอบที่จะได้เห็นแจบอมในมุมนี้
ในมุมที่แม้จะยังเต็มเปี่ยมไปด้วยความเย็นชาแต่กลับมีเสน่ห์จนเขาไม่สามารถละสายตาได้
“อืมม..จินยอง...อ่าา”
เสียงต่ำที่พร่ำเรียกชื่อเขาทำให้ร่างกายของเขาสั่นระริกด้วยความพอใจ
บ้าคลั่งแต่เร่าร้อน เจ็บปวดแต่สุขสม
จินยองดันร่างอีกคนให้นั่งลงและเขาก็ขึ้นไปนั่งอยู่บนกายใหญ่
ขยับตัวถาโถมใส่อีกคนด้วยความต้องการ
ร่างสองร่างที่ร่วมรักกันบนเตียงใหญ่ทำให้อุณหภูมิของห้องนี้สูงขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ
แจบอมรั้งร่างเล็กของจินยองเข้าหากายก่อนจะขยับกายถาโถมความต้องการใส่อีกคนจนร่างของจินยองแทบถลา
“อ๊ะๆๆ
แจบอม...ผม...อ๊ะ...ไม่ไหว”
“อีกนิดจินยอง...อีกนิดนะ”
ความสุขก้าวข้ามมาจนถึงปลายทาง
จินยองกอดคออีกคนแน่นและปล่อยกายให้อีกคนถาโถมเข้ามาราวกับสัตว์ร้าย
ฟันคมขบกัดไหล่แคบอีกครั้งก่อนจะกระตุกกายปล่อยความต้องการทั้งหมดใส่ร่างเล็กที่สั่นไหวด้วยความเสียวซ่าน
จินยองซบไหล่ลงบนบ่ากว้างของคนรักก่อนจะกระซิบเสียงแผ่วข้างหูอีกคน
“ผมรักคุณแจบอม”
“ผมก็รักคุณจินยอง”
ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงและบทเพลงรักของพวกเขาก็เริ่มต้นอีกครั้งด้วยความเต็มใจของทั้งสองฝ่าย
กลับหน้านิยาย
