ได้แต่ตอบเสียงแผ่วเพราะความเขินอายที่รุมเร้าไปทั้งตัว
แจบอมดันร่างเล็กให้นอนราบลงไปกับเตียงก่อนจะถอดเสื้อยืดราคาแพงของตัวเองและโยนมันทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ
กล้ามเนื้อและมัดกล้ามที่เคยเห็นมาหลายครั้งไม่ได้ทำให้จินยองชินชากับมัน
เขาจ้องมองสักพักก่อนจะหันหน้าหนีด้วยความเขิน
สเวตเตอร์ตัวใหญ่ที่สวมทับอยู่บนร่างเล็กถูกถอดออกไปโดยคนที่คร่อมทับอยู่ด้านบน
เนื้อตัวขาวเนียนแต่ใบหน้าแดงซ่านทำให้อีกคนยิ่งน่าดู
แจบอมก้มลงซุกไซร้สูดดมซอกคอขาวของอีกคนและสร้างรอยรักแสดงความเป็นเจ้าของที่คอของจินยอง
“อึก..อื้ออ”
“อย่าส่งเสียงแบบนั้นสิ..”
“ท..ทำไม?”
“ฉันเสียว..”
คำพูดที่ตรงไปตรงมาทำเอาจินยองอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แจบอมลากลิ้นจากซอกคอขาวมาที่อกบาง
ลมหายใจที่หอบถี่ทำเอาอกบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างน่ารัก
แจบอมลากลิ้นผ่านยอดอกสีน้ำตาลอ่อนของจินยองและดูดดุนอย่างเอาแต่ใจ
“อ๊ะ! อื้ออ จ..แจบอม”
“หื้ม?”
“ฉ..ฉันเสียว”
ใบหน้าหวานที่จ้องมองมาราวกับสายตานั้นบอกว่าต้องการ
มือหนาลูบไปตามลำตัวบางผ่านเอวคอดที่น่าหลงใหล
แจบอมก้มลงจูบริมฝีปากอิ่มของคนตัวเล็กอีกครั้งก่อนจะจัดการปลดเข็มขัดของตัวเองและดึงมันออกพร้อมกางเกงยีนต์ยี่ห้อดัง
วางมันลงข้างเตียงและประคองร่างเล็กให้ลุกขึ้นนั่งโดยที่ปากยังคงประกบจูบกันไม่ห่าง
“อื้ออ อ๊ะ..”
“จินยอง..ถอดกางเกงออกหน่อยสิ”
“..ถอดให้หน่อยสิ”
ขาบางยกขึ้นชันเข่าและมองหน้าอีกคนอย่างออดอ้อน
แจบอมประกบจูบอีกครั้งและดึงกางเกงสแลกตัวบางออกไป เขาเหวี่ยงมันลงข้างเตียงและผละจูบออก
มองใบหน้าหวานที่ตาเยิ้มราวกับน้ำตาลด้วยความต้องการ
“น่ารัก..”
“ไม่น่ารักสักหน่อย”
“ฉันรักนายนะจินยอง”
“..ฉันก็รักนายแจบอม”
แจบอมก้มมองแก่นกายทั้งของตัวเองและของจินยอง
ทั้งเขาและจินยองต่างก็ต้องการกันและกัน แจบอมช้อนตามองจินยองก่อนจะเอ่ยเสียงออดอ้อนแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน
“จินยอง..อมให้หน่อยได้ไหม?”
“ห้ะ?!”
“นะๆ ทำให้ฉันหน่อยสิ น้าาา”
ท่าทางนั้นทำเอาจินยองหลุดขำ
เขาดันร่างหนาให้กึ่งนั่งกึ่งนอนก่อนจะแทรกตัวเข้าหว่างขาแข็งแกร่ง
ใจที่กล้าเมื่อครู่ต้องมลายหายไปเมื่อพบกับขนาดของแก่นกายอีกฝ่าย
ทั้งที่เคยเจอมาแล้ว แต่ทำไม..เหมือนไม่เท่าเดิม
“แจบอม..ฉันไม่กล้า”
“จินยอง ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่ตรงนี้ไง”
มือหนาประคองมือบางมาวางบนแก่นกายใหญ่
จินยองจับส่วนแข็งขืนกลางกายของแจบอมแล้วก็ได้แต่เขิน
แรงกระตุกเล็กๆในมือทำเอาเขาต้องหลับตาแน่น
ปากอิ่มอ้าออกก่อนจะครอบครองความใหญ่โตไว้ในปาก
“อึก...อาา”
เสียงครางแผ่วของเจ้าของร่างใหญ่ทำเอาจินยองต้องลืมตามอง
ใบหน้าหล่อเชิดขึ้นพร้อมหลับตาพริ้มราวกับพอใจในสัมผัสนั้น
จินยองกลืนน้ำลายลงคอและขยับหัวขึ้นลงช้าๆพร้อมทั้งดูปฏิกิริยาของอีกคน
ยิ่งปากบางดูดดุนมากเท่าไหร่
เสียงครางต่ำของแจบอมก็ยิ่งเปล่งออกมามากเท่านั้น
มือหนาเลื่อนมากอบกุมกลุ่มผมดำของคนตัวเล็ก
กดศีรษะเล็กให้เข้าหามากขึ้นอย่างเอาแต่ใจ
จินยองดันหน้าขาของแจบอมและผละออกจากรสชาติแปลกนั้นพร้อมกับคราบน้ำกามที่ติดอยู่มุมปาก
“อึก..ไม่เอาแล้ว”
“พอก็ได้ครับ อย่างอแงนะ”
คราบน้ำตาที่เอ่ออยู่ในดวงตาทำเอาแจบอมต้องลูบแก้มบางอย่างเอาใจ
แจบอมอุ้มร่างของจินยองขึ้นมานั่งบนหน้าขา
กดจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว
“จินยอง..เรามาเริ่มกันเถอะนะ”
“อื้อ..”
สิ้นเสียงตอบรับ แจบอมก็รั้งเอวบางให้ยกตัวขึ้นสูง
จับแก่นกายใหญ่รูดรั้งสองสามทีให้พร้อมใช้งานก่อนจะจับจ่อเข้าที่ช่องทางด้านหลังของจินยองช้าๆ
“อ๊ะ...อ๊ะ!! แจบอม!”
“ทนอีกนิดนะจินยอง..อีกนิดนะ”
เล็บยาวที่จิกอยู่บนไหล่หนาไม่ได้ทำให้แจบอมรู้สึกเจ็บเพราะความคับแน่นของจินยองทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
แก่นกายใหญ่สอดลึกเข้าไปในกายของอีกคนจนสุด จินยองกอดคอแกร่งแน่นและหอบหายใจถี่
อึดอัดกับความคับแน่นที่อยู่ในกาย
“จินยอง..ไหวรึเปล่า”
“อย่าเพิ่งขยับนะ..ขอฉันหายใจก่อน”
“จินยอง”
“หื้ม?”
“ฉันรักนายนะ”
“ฉันก็รักนายแจบอม”
แรงดึงดูดทำให้ริมฝีปากของทั้งสองประกบเข้าหากันอีกครั้ง
สัมผัสที่อ่อนโยนทำให้จินยองรู้สึกผ่อนคลาย
มือบางดันหน้าท้องแกร่งของคนตรงหน้าก่อนจะขยับกายขึ้นลงช้าๆ
แจบอมผละจูบที่น่าเสียดายออกและมองใบหน้าหวานที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา
“จ..จินยอง”
“อือออ อ๊ะ..แจบอม...อา”
“ซี๊ด..อย่ารัดแบบนั้น..ฉันเสียว”
“ฉ..ฉันก็เสียว...อื้ออ อ๊ะ!”
จินยองสะดุ้งสุดตัวเมื่อแจบอมเริ่มขยับเอวตอบโต้
เอวหนาหมุนควงสะโพกอย่างเอาแต่ใจ แรงกระแทกที่เพิ่มขึ้นทำให้จินยองโคลงตัวสั่นคลอน
บทเพลงรักสวาทอบอวลไปทั้งห้องนอนกว้างของแจบอม ร่างบางนอนคว่ำหน้าบนเตียงและซ้อนท้ายด้วยเอวหนาที่ขยับไม่หยุด
เตียงขนาดคิงไซส์ราคาแพงเป็นเวทีแสดงความรักของทั้งสองคน
แจบอมโค้งตัวกอดเอวบางและกระแทกกระทั้นกายไม่ยอมแพ้
“อ๊ะ! อ๊าา แจบอม...แจบอม”
“อา..จินยอง..ฉันใกล้แล้ว”
“ฉ..ฉันด้วย”
บทเพลงรักเดินทางมาถึงท่อนสุดท้าย
ร่างบางถูกพลิกขึ้นมานอนหงาย แจบอมโน้มกายกกกอดร่างและขยับเอวถี่รัว
แรงเสียดสีที่หน้าท้องกับแก่นกายบางทำให้จินยองรู้สึกเสียวไปทั้งร่าง
แผ่นหลังของแจบอมเต็มไปด้วยรอยเล็บของจินยอง ความสุขเดินทางมาจนถึงขีดสุด
แจบอมขยับกายถี่รัวจนกระทั่งน้ำขาวขุ่นแตกทะลักในช่องทางสีขาว
จินยองกระตุกกายถี่ก่อนจะปลดปล่อยความสุขทั้งหมดเช่นกัน
ความอุ่นวาบที่ด้านหลังทำเอาจินยองกอดร่างหนาแน่น
แจบอมกดจมูกลงบนแก้มขาวนวลก่อนจะเอ่ยชิดริมหู
“ฉันรักนายนะจินยอง”
