ร่างเล็กถูกดันลงไปบนเตียงหนาด้วยฝีมือของคนตัวใหญ่กว่า
เสื้อสีขาวที่ขาดวิ่นถูกถอดออกและโยนออกไปนอกเตียงอย่างไร้ความหมาย
ร่องรอยสีแดงจ้ำที่อยู่บนร่างกายของมาร์คทำเอายูคยอมหงุดหงิด เขาลูบไปตามแผ่นอกบางของอีกคนก่อนจะใช้นิ้วขยี้ยอดอกสีหวานเบาๆ
“อ๊ะ! อือ..”
“เห็นแล้วมันน่าโมโหชะมัด
ต่อไปอย่าให้ใครมาทำแบบนี้อีกนะ”
“เข้าใจแล้วครับ..”
ยูคยอมก้มลงทำรอยลงบนรอยเดิมที่มีอยู่
เขากดจูบรุนแรงเสียจนแดงช้ำน่ากลัว การกระทำที่แฝงไปด้วยความหงุดหงิดทำเอามาร์คสะดุ้งกายด้วยความเจ็บและเสียวซ่าน
มือบางสอดเข้าใต้เรือนผมสีดำขลับและขยุ้มเบาๆอย่างระบายความรู้สึกที่มี
ยูคยอมลากลิ้นไปที่ยอดอกและผละตัวออกมองดูผลงานตัวเองอย่างภูมิใจ
“ร่างกายนาย
หัวใจนาย ทุกอย่างของนายเป็นของฉัน เข้าใจไหม?”
“ผมเป็นของคุณคนเดียวครับ
คุณยูคยอม”
ยูคยอมกดจูบลงบนปากอิ่มก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออก
ร่างเล็กถูกยกขึ้นมาอยู่เหนือร่างของเขา
มือหนาลูบแก้มบางอย่างรักใคร่ก่อนจะผละจูบออกและมองหน้าหวานด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการ
“ทำให้ฉันพอใจหน่อยสิมาร์ค”
“ทำยังไงล่ะครับ”
“ทำแบบที่ฉันเคยทำให้นายไง”
มาร์คเม้มปากและมองหน้ายูคยอมด้วยความเขิน
ใบหน้าหวานก้มลงซุกที่ซอกคอของอีกคนและกดจูบเบาๆอย่างเคอะเขิน
ลิ้นเล็กแตะลงบนคอแกร่งของร่างใหญ่
ไล้เลียอย่างเงอะงะแต่กลับมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
มือหนารั้งเอวบางแนบตัวและกดจูบลงบนกระหม่อมบางอย่างเอ็นดู
มาร์คเลื่อนตัวลงมาที่อกแกร่ง กดจูบไปรอบอกและงับยอดอกสีน้ำตาลเข้มอย่างหยอกเย้า
ยูคยอมสะดุ้งกายและยกยิ้มมองอีกคนอย่างพึงพอใจ ลิ้นเล็กหยอกล้อกับยอดอกของคนอายุมากกว่า
นั่นทำเอายูคยอมต้องส่งเสียงครางเครือในลำคออย่างพอใจ
“อืม...”
“คุณยูคยอม..ชอบไหมครับ”
“อะไรที่นายทำฉันก็ชอบหมดนั่นแหละ”
“ผมทำไม่ค่อยเป็น..”
“งั้นฉันจะทำให้ดู”
ร่างเล็กถูกดันลงนอนราบกับเตียงอีกครั้ง
กางเกงตัวบางถูกรั้งออกและโยนลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดี
แก่นกายเล็กที่กำลังตื่นตัวถูกมือหนาจับไว้และรูดขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ
มาร์คสะดุ้งตัวโยนก่อนจะพยายามดันมืออีกคนออก
“อื้อออ
คุณยูคยอม...อ๊ะ!”
“น่ารักขนาดนี้ระวังจะเดินไม่ไหวเอานะ”
“ก็มัน..ส...เสียว..อื้อ!!”
มาร์คตกใจเผลอขย้ำผมของยูคยอมอย่างแรงเมื่ออีกคนใช้ปากครอบครองแก่นกายของเขา
ความร้อนจากโพรงปากของอีกคนทำเอามาร์คต้องครางอย่างสุขสม ลิ้นหนาตวัดเลียแก่นกายเล็กอย่างหยอกเย้าก่อนจะผละออกและมองหน้าอีกคนอย่างพึงพอใจ
“มาร์ค
ทำแบบนี้ให้ฉันนะ”
“ผมทำไม่ได้..”
“ค่อยๆทำไง..นะ”
แววตาที่แสนจะออดอ้อนทำเอามาร์คหน้าแดงด้วยความเขิน
ไวกว่าความคิด หัวเล็กผงกรับคำอย่างลืมตัว ยูคยอมยกยิ้มและขยับตัวถอดกางเกงออกจากตัว
แก่นกายใหญ่ที่ออกมาจากกางเกงทำเอามาร์คต้องหลบตา
มือบางถูกอีกคนจับไปวางลงบนส่วนกลางลำตัวที่กำลังชูชัน
มาร์คหลับตาแน่นก่อนจะกอบกุมแก่นกายใหญ่และรูดขึ้นลงช้าๆ
สัมผัสจากมือบางทำเอายูคยอมต้องส่งเสียงครางอย่างพอใจ
ใบหน้าหวานแดงเรื่อหากแต่ต้องการเห็นความสุขของอีกคนมากกว่าเดิม
ปากบางค่อยๆอ้าออกและครอบครองแก่นกายใหญ่เอาไว้
ขนาดที่ใหญ่เกินไปทำให้ปากบางไม่สามารถครอบครองได้ทั้งหมด
“อ๊ะ..อา..”
“อืมม”
เสียงครางของยูคยอมทำเอามาร์ครู้สึกสะท้านไปทั้งร่าง
ตาหวานปรือลงและเงยหน้ามองอีกคนราวกับกำลังเชิญชวน ยูคยอมลูบหัวอีกคนก่อนจะกดลงเล็กน้อยให้เข้าหากายของเขามากขึ้น
สัมผัสที่ทั้งร้อนและชุ่มไปด้วยน้ำลายทำเอายูคยอมแทบคลั่ง
เป็นครั้งแรกที่มาร์คทำแบบนี้หากแต่ทำให้เขามีความสุขอย่างเต็มอก
ยูคยอมค่อยๆประคองใบหน้าของอีกคนขึ้นและกดจูบลงบนปากบางอย่างแผ่วเบา จับร่างเล็กขึ้นนั่งบนหน้าท้องและหอมแก้มนิ่มอย่างเอ็นดู
“ทำให้ฉันสุขสุดๆทีสิมาร์ค”
“ผมจะตั้งใจนะครับ”
ร่างเล็กยกตัวอย่างรู้งาน
มือบางจับแก่นกายใหญ่ไว้มั่นก่อนจะกดตัวลงไป
ความคับแน่นที่เกิดขึ้นทำเอาร่างเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บ
ยูคยอมจับเอวบางไว้แน่นและมองใบหน้าหวานอย่างพอใจ
เขากลั้นใจกดกายอีกคนลงและเด้งกายเข้าหาจนอีกคนรับความเป็นชายของเขาเข้าไปทั้งหมด
“อ๊ะ!! อื้ออ..”
“เจ็บไหม?”
“น..นิดหน่อยครับ”
“ขอโทษนะ
แต่ฉันเห็นแบบนี้แล้วมันอดใจไม่ไหว”
มือหนาลูบแก้มเนียนอย่างปลอบใจ
มาร์คจับมือหนามาจูบและโน้มกายไปด้านหน้าเล็กน้อย
มือบางค้ำลงบนหน้าท้องแกร่งของอีกคนก่อนจะขยับตัวขึ้นลงช้าๆด้วยความเจ็บ
ท่าทางที่ไม่ประสีประสาทำเอายูคยอมรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เขาแกล้งเด้งกายใส่มาร์คและนั่นทำเอาอีกคนร้องลั่น
“อ๊า!! อึก..อย่าแกล้งผม”
“อ่า..โทษที
ฉันแค่ตื่นเต้นไปหน่อย”
“คุณยูคยอมขี้โกง”
มือบางพาดลงบนอกแกร่งก่อนจะขยับตัวเร็วขึ้น
ร่างเล็กที่กำลังขยับอยู่บนกายของเขาทำเอายูคยอมต้องหลับตาพริ้มอย่างพอใจ
มือหนารั้งเอวบางให้กดลงบนแก่นกายใหญ่จนมิดก่อนจะขยับกายสวนไปเบาๆ
เสียงหายใจถี่และหอบหนักที่ดังไปทั่วห้องทำเอาบรรยากาศในห้องร้อนรุ่มขึ้นทันตา
ร่างหนาที่รั้งเอาร่างเล็กของคนอายุน้อยกว่าลงมานอนบนเตียงหลังใหญ่
กายใหญ่ที่ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาทำเอาห้องทั้งห้องตกอยู่ในห้วงสวาท
มือบางสองข้างประคองใบหน้าหล่อของคนรักไว้แน่นและยกกายขึ้นมอบจุมพิตที่แสนหวานให้อีกคน
“อึก..อื้ออ
คุณ...ยูคยอม..อ๊ะๆ”
“มาร์ค..ซี๊ด...มาร์ค”
“ผม..อึก...ผมรักคุณ..คนเดียว”
“ฉันก็รักนาย..มาร์คของฉัน”
เรี่ยวแรงทั้งหมดถูกถาโถมใส่อีกคนไม่ยั้ง
ความสุขทั้งหมดกำลังถูกส่งให้อีกคน ยูคยอมกระตุกเกร็งกายและปล่อยความสุขทั้งหมดร่างเล็กที่นอนรอรับอยู่ใต้ร่างของเขา
ร่างใหญ่ทรุดลงซบอกบาง มาร์คกอดร่างของอีกคนไว้แน่นและยกยิ้มอย่างพอใจ
“ผมรักคุณที่สุดเลยครับคุณยูคยอม”
“นี่เป็นแค่บทลงโทษแรกนะมาร์ค”
“หมายความว่า...”
“บทที่สองกำลังจะเริ่ม”
“ด..เดี๋ยวสิครับ! อ๊า!!”
และบทลงโทษของมาร์คก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...
กลับหน้าหลักฟิค
